پژوهش حاضر به بررسی کاربرد آزمون هوشی وکسلر- 4 در تشخیص اختلالات یادگیری می پردازد. از بین دانش آموزان ارجاعی به مراکز اختلالات یادگیری دولتی استان چهارمحال و بختیاری 37 نفر که دارای اختلال در زبان نوشتاری، 34 نفر که دارای اختلال در ریاضی بودند، بعد از مصاحبه بالینی انتخاب شدند. 33 نفر دانش آموز عادی همتا شده با 71 دانش آموز دارای اختلال یادگیری جهت مقایسه انتخاب شدند. ابزار اصلی پژوهش آزمون هوشی وکسلر- 4 می باشد که در استان چهارمحال و بختیاری انطباق و هنجاریابی شده است و از ویژگی های روان سنجی مناسبی برخوردار می باشد. نتایج پژوهش نشان داد: 1-در خرده آزمون های فراخنای ارقام و واژگان کودکان دارای اختلال در بیان نوشتاری بیش از یک انحراف معیار با میانگین فاصله داشتندکه عملکرد ضعیفی محسوب می شود. 2-در گروه دارای اختلال در ریاضی، آزمودنی ها عملکرد ضعیفی درخرده آزمون های طراحی با مکعب ها و مفاهیم تصویری داشتند. 3- هر سه گروه در خرده آزمون های اطلاعات عمومی و حساب عملکرد ضعیفی داشته اند. 4- در خرده آزمون های طراحی با مکعب ها و مفاهیم تصویری و همچنین هوش بهر استدلال ادراکی گروه دارای اختلال ریاضی به شکل معنی داری عملکرد ضعیف تری نسبت به دو گروه دیگر داشته اند.

تفسیر نمرات و درک عمیق تفاوت های درون فردی آزمودنی ها مستلزم تحلیل نیمرخ می باشد که خود از چالش های جدی مطالعات حوزه روان سنجی است. هدف پژوهش بررسی تحلیل نیمرخ با استفاده از مقیاس بندی چندبعدی (PAMS) و کاربست آن در استخراج نیمرخ های زیربنایی آزمون هوشی وکسلر کودکان-4 بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان دوره ابتدایی در منطقه 6 شهر تهران بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و تعداد 200 نفر دانش آموز به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایاز جامعه موردنظر انتخاب شدند و تمام خرده مقیاس های آزمون وکسلر کودکان-4 را تکمیل کردند. تحلیل نتایج با استفاده از رویه PAMS به استخراج سه نیمرخ تراکمی منجر شد که از معناداری برخوردار بودند و با توجه به کرانه های ابعادی آن ها نیمرخ سرعت پردازش در مقابل حافظه فعال، نیمرخ دانش واژگانی در مقابل هشیاری دیداری و نیمرخ استدلال ادراکی در مقابل درک و فهم کلامی نام گذاری شدند. استفاده از نیمرخ های به دست آمده از رویه PAMS در درک بهتر موقعیت های بالینی و تفسیر عمیق تر نتایج آزمون سودمند است. تلویحات کاربردی و بالینی با تکیه بر پارامترهای فردی مورد بحث قرار گرفت.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

هدف: هدف پژوهش تعیین ساختار زیربنایی مقیاس هوشی وکسلر کودکان-4 با استفاده از مقیاس بندی چندبُعدی و تحلیل عاملی تأئیدی و تفسیرپذیری نتایج حاصل از این روش ها در مقایسه با ساختار چهار عاملی مفروض مقیاس است. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعة آماری دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی مدارس منطقة 6 تهران به تعداد 1314 نفر بود که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای 200 دانش آموز از میان آن ها انتخاب شد. ابزار پژوهش مقیاس هوشی وکسلر کودکان چهار (2003؛ ترجمه، انطباق و هنجاریابی عابدی، صادقی و ربیعی، 1391) بود. داده ها با استفاده مقیاس بندی چندبُعدی و روش های تحلیل عاملی تحلیل شد. یافتهها: یافته های به دست آمده به استخراج سه بُعد سرعت عمل، ماهیت سؤال و نوع پاسخ ابراز شده انجامید ( 021/0 =Stress، 04/0 =P )، الگوی چهار عاملی مفروض توسط تحلیل عاملی تأئیدی حمایت نشد (63/102 =، 04/0 =P ) و ساختار سه عاملی مرتبه دوم با اِعمال برخی تغییرات تأئید شد (99 =، 055/0 =p). نتیجه گیری: از آن جا که بر اساس نتایج پژوهش حاضر استفاده از راهکار سه گانه نسبت به چهار عامل مفروض به بهبود در تفسیر و درک بیشتر ساختار هوشی می انجامد؛ پیشنهاد می شود این ساختار در بافت بالینی و به منظور ارائة راهکارهای درمانی در امر مشاوره زیربنای تفسیر نتایج قرار گیرد.

هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین حساسیت، ویژگی و نقطه برش مقیاس تجدیدنظرشده هوشی وکسلر کودکان (WISC-R) در تشخیص اختلال های یادگیری بود.روش: در یک طرح توصیفی - مقطعی با نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای از پایه های سوم تا پنجم دبستان های استان سمنان، 45 دانش آموز مبتلا به اختلال های یادگیری و 45 دانش آموز سالم به پرسش نامه های داده های جمعیت شناختی،WISC-R  و فهرست تشخیصی اختلال های یادگیری بر پایه DSM-IV-TR پاسخ دادند. داده ها با کاربرد منحنی ROC تحلیل شدند.یافته ها: یافته ها نشان داد نمره کل 89 با حساسیت 71.1 درصد و ویژگی 95.6 می تواند دو گروه مبتلا و سالم را در 94.1 درصد موارد تمیز دهد (p<0.05). در دو بخش کلامی و غیرکلامی نیز به ترتیب نمره 44 با حساسیت 84.4 درصد و ویژگی 86.7 درصد و نمره 44 با حساسیت 44.4 درصد و ویژگی 93.3 درصد می تواند دو گروه را به ترتیب در 86.4 درصد و 87 درصد موارد تمیز دهد (p<0.05).نتیجه گیری: مقیاس WISC-R با نقاط برش مشخص، دارای قابلیت به کارگیری در تشخیص کودکان مبتلا به اختلال های یادگیری است.

هدف: این پژوهش با هدف بررسی روایی تشخیصی WISC-5 در کودکان با اختلال کم توانی ذهنی انجام شده است. روش: پژوهش حاضر با استفاده از دو روش روایی تشخیصی: نمودار نقاط پراکنش و فاصله اطمینان انجام شده است. جامعه آماری شامل تمامی کودکان با اختلال کم توانی ذهنی در اسلامشهر تشکیل میدهند که 30 نفر با کم توانی ذهنی با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند در دسترس انتخاب شدند. ابزار: ابزار اندازه گیری، نسخه پنجم مقیاس های هوش وکسلر کودکان می باشد. یافته ها: یافته ها نشان داد آزمون های مرتبط با مقیاس های فهم کلامی، دیداری-فضایی، استدلال سیال، حافظه فعال و سرعت پردازش، دارای روایی تشخیصی با روش نمودار پراکنش و روش فاصله اطمینان می باشند. نتیجه گیری: آزمون های مرتبط با تمامی مقیاس ها، می توانند در تشخیص کودکان با اختلال کم توانی ذهنی کارایی مطلوبی را نشان دهند و آنها را از کودکان هنجاری تشخیص دهند.

هدف اساسی مطالعه حاضر بررسی تطبیقی آزمون هوشی وکسلر در کودکان مبتلا به بیش فعالی/ نارسایی توجه، ناتوانی یادگیری (ناتوانی خواندن و ناتوانی ریاضی) و کودکان بهنجار می باشد. نمونه پژوهش متشکل از سه گروه 30 نفری (کودکان مبتلا به بیش فعالی/ نارسایی توجه، ناتوانی یادگیری و کودکان بهنجار) بودند که با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای از شهرستان رشت انتخاب شدند. جهت تحلیل داده های پژوهش از روش تحلیل واریانس چند متغیره و آزمون تعقیبی استفاده گردید. نتایج نشان داد که کودکان بهنجار در تمامی زیرمقیاس های این آزمون (درک کلامی، استدلال ادراکی، حافظه فعال و سرعت پردازش) از دو گروه کودکان مبتلا به بیش فعالی/ نارسایی توجه و ناتوانی یادگیری عملکرد مطلوب تری داشتند. همچنین نتایج نشان داد که کودکان دچار ناتوانی یادگیری در زیرمقیاس حافظه فعال نسبت به کودکان مبتلا به بیش فعالی/ نارسایی توجه، وضعیت مطلوب تری داشتند. نتایج مطالعه حاضر مبتنی بر پیشینه مطالعاتی و نیز بر اساس اختلال در کارکرد اجرایی عصب شناختی در دو اختلال مذکور قابل تبیین است.

هدف هدف اصلی این تحقیق شناسایی میزان روایی تشخیصی نسخه پنجم تکمیلی مقیاس های هوشی وکسلر درکودکان دانش آموزان با ناتوانی یادگیری استان مازندران، است. روش پژوهش حاضر پیمایشی و از مطالعات روان سنجی است. جامعه تحقیق را دانش آموزان استان مازندران که در دوره اول ابتدایی (کلاس اول، دوم و سوم) در سال تحصیلی 97-98 مشغول به تحصیل بودند و به عنوان دانش آموزان با ناتوانی یادگیری در مراکز خصوصی و دولتی تحت پوشش خدمات آموزشی-درمانی قرار دارند، تشکیل داد، که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند تعداد 240 نفر از دانش آموزان ناتوان یادگیری به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری در این تحقیق نسخه پنجم تکمیلی مقیاس هوشی وکسلر کودکان است که دارای روایی و اعتبار مطلوبی است. مدل آماری مورد استفاده در تحقیق حاضر برای تعیین روایی تشخیصی، روش فاصله اطمینان است. یافته ها تحلیل داده ها نشان داد که آزمون های «ظرفیت فضایی مستقیم»، «ظرفیت فضایی معکوس» و «یادآوری جملات» در دانش آموزان ناتوان یادگیری دارای روایی تشخیصی بوده و می توانند دانش آموزان ناتوان یادگیری را از دیگر دانش آموزان به خوبی تشخیص دهند. نتیجه گیری نسخه پنجم تکمیلی مقیاس های هوشی وکسلر کودکان می تواند به عنوان یک ابزار مطلوب برای دانش آموزان با ناتوانی یادگیری مورد سنجش قرار گیرد.

هدف از انجام این پژوهش تعیین اثربخشی درمان بازخورد عصبی (نوروفیدبک) بر عملکرد کودکان دبستانی دارای اختلال یادگیری در مقیاس های آزمون وکسلر بود. این پژوهش با روش نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون ـ پس آزمون با یک گروه انجام شد. جامعه آماری این پژوهش همه کودکان مبتلا به اختلال یادگیری شهر اصفهان در سال 1393 بود که به مراکز مشاوره و درمانی این شهر مراجعه کرده و همچنین در پایه های اول تا پنجم ابتدایی مشغول به تحصیل بودند. از میان این مراجعان 15 نفر که دارای تشخیص اختلالات یادگیری بودند، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از دستگاه نوروفیدبک و آزمون وکسلر کودکان فرم 4 استفاده شد. در این مطالعه کودکان 20 جلسه (45 دقیقه ای) درمان نوروفیدبک به مدت 7 تا 10 هفته دریافت کردند و در دو مرحله پیش و پس از درمان با آزمون وکسلر کودکان فرم 4 ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از آزمون t وابسته تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها نشان داد که بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون به دست آمده در هر کدام از مقیاس ها تفاوت معنادار وجود داشت (P<0.05). بنابراین می توان نتیجه گرفت که درمان نوروفیدبک بر عملکرد کودکان دوره دبستان دارای اختلال یادگیری در مقیاس های آزمون وکسلر موثر واقع شده است.